A Tantalizing story by M.
De avondlucht kleurt langzaam donkerder blauw. Hier is het nog licht, beneden in de stad kruipt de schemering omhoog in de straten. Het is een hete dag geweest en het is nog steeds warm en drukkend. Ik ben op het buitenterras van een luxe penthouse, bovenop een hoog appartementencomplex. Ondanks de hoogte hoor ik duidelijk de geluiden van de stad: het verkeer, muziek, gelach. Dit hooggelegen appartement is niet het enige hoge gebouw in de omgeving; verderop staan een paar nog hogere kantoorgebouwen. Hier en daar is een raam verlicht. Ook al is het avond, het is niet zeker dat we hier buiten ongezien blijven. Helemaal niet zelfs.
Over het dakterras is een groot driehoekig doek gespannen. Ik sta onder het zonnescherm, genietend van het uitzicht en van een heerlijk koel glas witte wijn. Hij ligt achterover geleund op een comfortabele loungebank met een glas whisky in zijn hand. Hij draagt een loszittende linnen lange broek en een nonchalant openhangend overhemd. Zijn lijf ziet er slank en afgetraind uit, gebruind, niet zwaar gespierd maar sterk en pezig. De blik in zijn lichte ogen is moeilijk te peilen. Een aantrekkelijke man. Een man die gewend is te krijgen wat hij wil, weet ik. Een man met geld, met macht. Gevaarlijk, als hij zijn zin niet krijgt. Maar dat geldt ook voor mij.
Tot vandaag kende ik alleen zijn naam en zijn reputatie als een keiharde zakenman. Iemand die conflicten niet uit de weg gaat. Vanochtend ontmoette ik hem voor het eerst, in een beladen meeting over een zakelijk conflict met mijn opdrachtgever. In het bijzijn van anderen heb ik hem in die meeting hard aangepakt. Laten zien dat met mij niet te sollen viel. Ik zag dat ik hem verraste, en dat het hem wel beviel. Ik vermoed dat hij het nog niet eerder had meemaakt: een vrouw die hem in een zakelijke dicussie de les las. Na afloop stonden we toevallig samen in de lift, en nadat hij mij eerst van top tot teen had gecheckt, nodigde hij mij brutaal uit in zijn penthouse. Wat natuurlijk absoluut niet kon, gezien ons zakelijke conflict. En dus zei ik ja.
Ik draag een zwarte Soie Unie zijden slipdress van Marjolaine, met een paar mooie dunne stay up kousen en smaakvolle Louboutin pumps met duizelingwekkend hoge stilettohakken. Verder niets. Het losjes wiegen van mijn boezem onder de dunne, gladde stof van de slipdress ontgaat hem niet. Het glanzen van mijn lange, welgevormde benen ook niet. Mijn vormen en rondingen hebben een bedwelmend effect op hem - en misschien zijn derde whisky ook wel. In elk geval is hij loslippiger dan verstandig zou zijn, gezien ons zakelijke conflict. Het maakt hem overmoedig, hij zegt uiteindelijk precies wat ik hoopte te horen. Hij geeft mij ongevraagd de middelen in handen om hem morgen, als we weer tegenover elkaar zitten, hard aan te pakken.
Ik weet nu genoeg; ik zou tegen hem kunnen zeggen dat ik me niet goed voel, mezelf kunnen excuseren en vertrekken. Maar dat wil ik niet. Ik wil ten volle genieten van mijn onvermijdelijke zakelijke overwinning. Hem het gevoel geven dat hij de winnaar is - en hem dan morgen keihard laten vallen. Ik draai me naar hem toe en zet mijn wijnglas neer. Ik wenk hem, lonk hem naar mij toe. Hij komt overeind en ik zie dat ik op mijn hoge pumps even lang ben als hij. Met beide handen laat ik zijn overhemd van zijn schouders glijden. Zijn sterke schouders en gladde borstkas voelen warm aan.
Hij haakt twee wijsvingers onder de dunne schouderbandjes van mijn slipdress, trekt ze opzij en laat ze dan los. Het zijden jurkje glijdt geluidloos omlaag, langs mijn volle heupen, mijn eindeloos lange gekouste benen, belandt rond mijn hoge naaldhakken op de vloer. Terwijl ik hem blijf aankijken stap ik eruit, schuif het met de spitse punt van mijn pump opzij. Zijn keurende blik daalt naar mijn heerlijk naturelle borsten. Hij neemt allebei mijn tepels tussen zijn duimen en wijsvingers, tilt mijn lichtjes hangende borsten op; ik houd van schrik mijn adem in. Als hij ze weer loslaat zie ik mijn tepels opzwellen.
Hij haalt iets uit zijn broekzak. Ik herken wat hij daar vasthoudt: een paar metalen tepelklemmen, aan elkaar verbonden met een metalen ketting. Ik voel een kriebel van opwinding, van spanning in mijn buik. Ik ken heel goed de sensatie van pijn en genot die elkaar versterken. Het zijn venijnige klemmen, met een mechanisme dat de knijpkracht verhoogt als eraan wordt getrokken. Ik adem dieper in, recht mijn rug en duw mijn zachte borsten naar voren, kijk gespannen toe terwijl hij eerst de ene klem op mijn tepelhof plaatst, dan de andere. Een felle, gloeiende sensatie trekt van mijn tepels door mijn borsten, tot in mijn onderbuik. Ik bijt op mijn onderlip, heb even tijd nodig om mijn ademhaling onder controle te krijgen. De pijn dooft langzaam tot een niveau dat ik kan hebben. Al mijn zintuigen staan nu op scherp, ik voel elke beweging van mijn borsten, van mijn bovenlijf.
Ik voel me trots dat ik dit aankan, de pijn verdraag, en zie dat het hem fascineert en enorm opwindt. Langzaam loop ik een paar passen heen en weer, laat mijn boezem wiegen, met de metalen klemmen en de slingerende ketting aan mijn tepels. Voorzichtig ondersteun ik met beide handen mijn zachte borsten, werp een uitdagende blik zijn kant op. Zijn hand glijdt naar het kruis van zijn broek, rukt de knopen open. Hij neemt zijn harde lid in zijn hand en ik zie dat hij zich niet kan inhouden. Hij wil dat ik op handen en knieën op de loungebank ga zitten. Behoedzaam bewegend gehoorzaam ik. Elke beweging zendt stroomstoten van mijn tepels door mijn borsten naar mijn onderbuik en naar mijn van opwinding stomende brein.
Nu is het zijn beurt om mij hard aan te pakken. Zijn handen zinken gretig en hardhandig in het romige vlees van mijn volle billen. Een hand grijpt de ketting tussen de klemmen aan mijn extreem gevoelige tepels en geeft er een ruk aan. Ik slaak een luide kreun van schrik en pijn en genot, voel mijn hele lijf sidderen van verlangen. Ik voel zijn hand, zijn vingers, zoekend naar mijn vochtige warmte, en dan zijn harde lijf dat ruw bezit van mij neemt.
Voor ik mezelf laat wegzinken in een zee van genot, dwaalt mijn blik even af naar mijn handtas, die vlakbij onder de loungebank staat. Daarin zit mijn telefoon, met de opnamefunctie geactiveerd.
Ik hoop dat alles er duidelijk hoorbaar op staat, zodat ik het morgen nog eens kan terugluisteren.
Alles.
