Gevaarlijk spel

Een prikkelend verhaal van M.

De avondlucht wordt langzaam donkerder blauw. Hier is het nog licht, beneden in de stad sluipt de schemering door de straten. Het is een warme dag geweest en het is nog steeds warm en zwoel. Ik sta op het buitenterras van een luxe penthouse, bovenop een flatgebouw. Ondanks de hoogte hoor ik duidelijk de geluiden van de stad: het verkeer, de muziek, het gelach. Dit hoogbouwappartement is niet het enige hoge gebouw in de omgeving; verderop staan ​​nog enkele hogere kantoorgebouwen. Hier en daar wordt een raam verlicht. Ook al is het avond, het is niet zeker dat we hier ongezien zullen blijven. Helemaal niet.

Over het dakterras is een groot driehoekig canvas gespannen. Ik sta onder de luifel en geniet van het uitzicht en een lekker koel glas witte wijn. Hij leunt achterover op een comfortabele loungebank met een glas whisky in zijn hand. Hij draagt ​​een loszittende linnen broek en een casual overhemd dat open hangt. Zijn lichaam ziet er slank en strak uit, gebruind, niet zwaar gespierd maar sterk en pezig. De blik in zijn lichtgrijze ogen is moeilijk te doorgronden. Een aantrekkelijke man. Een man die gewend is te krijgen wat hij wil, uiteraard. Een rijke en machtige man. Gevaarlijk als hij de dingen niet op zijn manier krijgt. Maar dat ben ik ook.

Tot op de dag van vandaag kende ik alleen zijn naam en zijn reputatie als stoere zakenman. Iemand die conflicten niet schuwt. Vanochtend ontmoette ik hem voor het eerst, tijdens een spannende bijeenkomst over een zakelijk conflict met mijn cliënt. In het bijzijn van anderen heb ik hem tijdens die bijeenkomst hard aangepakt. Ik heb laten zien dat er niet met mij geknoeid mag worden. Ik zag dat ik hem verraste, en dat hij het leuk vond. Ik vermoed dat hij het nog nooit eerder heeft meegemaakt: een vrouw die hem de les leest in een zakelijk gesprek. Daarna stonden we toevallig samen in de lift, en nadat hij mij van top tot teen had gecontroleerd, nodigde hij mij stoutmoedig uit in zijn penthouse. Wat natuurlijk absoluut onmogelijk was, gezien ons zakelijke conflict. Dus ik zei ja.

Ik draag een zwarte Soie Unie zijden onderjurk van Marjolaine, met een paar mooie dunne stay-up kousen en smaakvolle Louboutin pumps met duizelingwekkend hoge stiletto hakken. Niks anders. Mijn losjes wiegende boezem onder de dunne, gladde stof van de onderjurk ontsnapt niet aan zijn aandacht. De mat glanst ook niet op mijn lange, mooi gevormde benen. Mijn vormen en rondingen hebben een bedwelmend effect op hem - en misschien ook op zijn derde whisky. In ieder geval is hij losser dan verstandig zou zijn, gezien ons zakelijke conflict. Het maakt hem overmoedig en uiteindelijk zegt hij precies wat ik hoopte te horen. Ongevraagd geeft hij mij de middelen om morgen met hem af te rekenen, als we elkaar weer tegenkomen.

Ik weet nu genoeg; Ik zou hem kunnen vertellen dat ik me niet lekker voel, mezelf excuseren en weggaan. Maar dat wil ik niet. Ik wil ten volle genieten van mijn onvermijdelijke overwinning. Geef hem het gevoel dat hij de winnaar is - en laat hem morgen hard vallen. Ik draai me naar hem toe en zet mijn wijnglas neer. Ik geef hem een ​​seintje, wenk hem naar mij toe. Hij staat op en ik zie dat ik net zo groot ben als hij, op mijn hoge hakken. Met beide handen schuif ik zijn shirt van zijn schouders. Zijn sterke schouders en gladde borst voelen warm aan.

Hij haakt twee wijsvingers onder de dunne schouderbandjes van mijn onderjurk , trekt ze opzij en laat ze dan los. De zijden jurk glijdt geruisloos naar beneden, langs mijn volle heupen, mijn eindeloze kousenbenen, en belandt op de grond rond mijn hoge naaldhakken. Terwijl ik naar hem blijf kijken stap ik naar buiten en duw hem met de punt van mijn pomp opzij. Zijn bewonderende blik daalt af naar mijn wonderbaarlijk natuurlijke borsten. Hij neemt mijn beide tepels tussen zijn duimen en wijsvingers, tilt mijn lichtelijk uitgezakte borsten op; Ik houd mijn adem in van angst. Als hij ze loslaat, zie ik mijn tepels opzwellen.

Hij haalt iets uit zijn zak. Ik herken wat hij daar vasthoudt: een paar metalen tepelklemmen verbonden door een metalen ketting. Ik voel een kriebel van opwinding, van spanning in mijn maag. Ik ken het gevoel van pijn en plezier die elkaar maar al te goed versterken. Dat zijn venijnige klemmen, met een mechanisme dat de knijpkracht vergroot als eraan wordt getrokken. Ik haal diep adem, recht mijn rug en duw mijn gevoelige borsten naar voren, terwijl ik aandachtig kijk hoe hij de eerste klem op mijn tepelhof plaatst, en dan de andere. Een fel, gloeiend gevoel reist van mijn tepels, via mijn borsten naar mijn buik. Ik bijt op mijn onderlip, want ik heb even tijd nodig om mijn ademhaling onder controle te krijgen. De pijn neemt langzaam af tot een niveau dat ik aankan. Al mijn zintuigen staan ​​nu op scherp, ik voel elke beweging van mijn borsten, van mijn bovenlichaam.

Ik ben er trots op dat ik dit aankan, de pijn kan verdragen, en ik zie dat het hem enorm fascineert en opwindt. Langzaam loop ik een paar stappen heen en weer, terwijl ik mijn boezem wieg, de metalen klemmen en de zwaaiende ketting die aan mijn tepels vastzit. Voorzichtig ondersteun ik met beide handen mijn zachte borsten, ik werp een uitdagende blik in zijn richting. Zijn hand glijdt naar het kruis van zijn broek en scheurt de knopen open. Hij neemt zijn harde lid in zijn hand en ik zie dat hij zich niet kan inhouden. Hij wil dat ik op handen en knieën op de loungebank ga zitten. Ik beweeg voorzichtig en gehoorzaam. Elke beweging stuurt elektrische schokken van mijn tepels, via mijn borsten naar mijn buik en mijn hersenen, stomend van opwinding.

Nu is het zijn beurt om mij hard te slaan. Zijn handen zinken gretig en krachtig in het romige vlees van mijn volle billen. Een hand pakt de ketting tussen de klemmen van mijn extreem gevoelige tepels en geeft er een ruk aan. Ik slaakte een luide kreun van schrik, pijn en plezier, en voelde mijn hele lichaam trillen van verlangen. Ik voel zijn hand, zijn vingers, zoekend naar mijn vochtige warmte, en dan zijn harde lichaam dat ruw bezit van mij neemt.

Voordat ik me laat wegzinken in een zee van genot, dwaalt mijn blik af naar mijn handtas, die vlakbij onder de loungebank ligt. Daarin zit mijn telefoon, met de opnamefunctie geactiveerd.

Ik hoop dat alles erop duidelijk hoorbaar is, zodat ik het morgen opnieuw kan afspelen.

Alles.