OP GROTE HOOGTE

Net terug van Bali. Het was een heerlijke vakantie. Ja, natuurlijk botst het weleens met je ex. Er is een reden waarom we uit elkaar zijn. En drie weken op elkaars lip is niet niks. Ach, een ruzie klaart altijd wel de lucht. En soms ook andere spanningen… Waar ik normaal gesproken erg op zie tegen de terugreis, was het ditmaal anders. Sowieso is het na 3 weken vakantie echt wel tijd om terug te gaan. Maar ik vloog via Parijs. Ex vliegt door naar Amsterdam, maar ik stapte aldaar uit. Voor de halfjaarlijkse Salon de la Lingerie, dé beurs waar de lingerie markt elkaar treft, elkaar bij praat en nieuwe collecties worden getoond. Daarnaast is INterfelliere, de beurs waar de nieuwe stoffen ingekocht worden. Ofwel, Parijs staat minstens 2 keren per jaar op mijn agenda.

Maar ditmaal was er nog iets: ‘Zij’ zouden er ook zijn. Zij waren ook in Parijs. Natuurlijk niet geheel toevallig, maar we hadden beiden een mooi excuus: Ik, de lingeriebeurs. Hun, Maison Objet.

Om 5am ging de wekker, flinke taxirit voor de boeg om op het vliegveld van Bali te komen. Alles ging gelukkig voorspoedig. Het was even spannend of de vlucht wel door ging, daar het stormde in West-Europa. Dat zou wat zijn… Gelukkig bleef het bij een ‘what if’….

Boarden! Ondanks de 12-uur durende vlucht, had ik er zin in! Op naar het volgende avontuur. Ex klaagde een beetje, heeft nog totaal geen zin in het werkritme. Ik klaagde voor de vorm een beetje mee, maar hij moest eens weten… Kennelijk zat ex even in de klaagmodus, want het volgende ‘mopper-onderwerp’ zijn de stewardessen van Air France. Die waren geen ‘plezier voor het oog’. Ik moet hem eigenlijk wel gelijk geven. Om vervolgens wel de opmerking te maken dat de steward daarentegen erg fijn was om naar te kijken. Hier moest hij mij weer gelijk in geven. Enfin, vast homo, en we doken weer ons leesvoer in.

De steward kwam even later langs voor de drankjes. Ik moest het toch even zeker weten, homo of toch niet? Ik keek hem net even iets te lang aan, met net iets te veel glimlach. Ik denk dat mijn ogen ook wel boekdelen spraken. Als reactie legde hij een hand op mijn schouder. Hmmm. Dit is volgens mij een hetero hoor? Niet veel later kwam mijn ex, out of the blue, met de zin: Volgens mij is het wederzijds? Het viel dus op. Toen de steward bij een volgende ‘beverage’-ronde mijn ex complimenteerde met zijn mooie vrouw, was het voor ons duidelijk. Ex was zo bescheiden om aan te geven dat we geen partners waren, waarop het blozende gezicht van de steward echt een kadootje was. Vele blikken volgden. Wat een heerlijke vlucht! Die twaalf uren vlogen letterlijk voorbij… Op een zeker moment zag ik hem niet meer. Dus dit was duidelijk zijn ’slaapmoment’. Ik kon de stoute gedachte niet onderdrukken om bij hem te gaan liggen. In de luchtvaartwereld is dit een doodzonde, dus de gedachte was voldoende… En gaf mij ook de kans om even te slapen op mijn stoel. Ik werd wakker tijdens de landing. Een bekende warme hand lag er op mijn schouder: Of ik mijn stoelriem wilde vastmaken? Met plezier. Pretoogjes verraden de werkelijke gedachte, maar we bleven netjes. Tergend langzaam maakte ik mijn gordel vast. Net iets te strak.

Geland. Ik pakte mijn spullen en liep richting de exit. Zoals verwacht, en stiekem gehoopt, stond hij daar om de passagiers te bedanken en veilig thuis te wensen. Ik kreeg opnieuw een warme hand van hem, met een inhoud. Zijn nummer.

Mijn ex lacht vermakelijk. En? Vraagt hij. Wat ga je doen? Wanneer komt je collega? Tsja, dit is al een dingetje. Mijn collega komt officieel zondag, vanuit Amsterdam. Maar ex denkt dat ze morgen al komt. Dus ik hou dit verhaal vast. Dus vanavond ben je vrij en in Parijs? Uhhh ja. Wie weet! Hij zegt: Ik moet er niet aan denken na zo’n lange vlucht, vroeg opstaan en onze jetlag. Eens. Eigenlijk is het gekkenwerk. Maar het echt gekke is: Het kan niet. Want ik zie HUN vanavond… Oh, ex moest eens weten. En die steward moest eens weten aan wie hij zijn nummer gegeven geeft…

Wordt vervolgd.

~*~

Afbeeldingen: Pinterest